کشف یک ارتباط جالب میان هورمون تستوسترون و خودشیفتگی مردها! - وبلاگ تجهیزات شبکه

به گزارش وبلاگ تجهیزات شبکه، بر اساس نتایج یک مطالعه نو یکی از ابعاد ویژگی شخصیتی خودشیفتگی به نام خودشیفتگی عامل که طی آن فرد کوشش می نماید تا خودش را ارتقا دهد و به این وسیله تحسین و توجه دیگران را جلب کند، می تواند نتیجه سطح بالای هورمون تستوسترون باشد که به وسیله آزمایش های عینی قابل مقدار گیری است.

به گزارش راهنماتو، مارسین زاژنسکوسکی، نویسنده مطالعه اخیر از دانشگاه ورشو، می گوید: سال ها خودشیفتگی را به عنوان یک ویژگی شخصیتی مطالعه کردم. اما یافته های اخیر نشان داده اند که خودشیفتگی ممکن است یک سازه چندبعدی باشد.

بر این اساس خودشیفتگی دیگر یک مفهوم کلی نیست. بلکه می تواند ابعاد مختلفی داشته باشد که در مطالعه اخیر، دو بعد در مقایسه با هم آنالیز شدند: خودشیفتگی عامل (قاطعیت، بزرگ نمایی و احساس رجحان) که فرد گرایش به کسب پیشرفت های شخصی دارد تا به این وسیله تحسین و/یا قدرت اجتماعی به دست آورد و خودشیفتگی آنتی گونیستی یا خصمانه (تکبر، دعواگری و استثمار دیگران) که فرد تمایل به رجحان جویی و تحقیر دیگران دارد و هر زمان که احساس می نماید موقعیت یا هویتش تهدید شده است، به عنوان یک استراتژی واکنشی از رفتار های خاصی استفاده می نماید تا آنچه حس نموده مورد تهدید قرار گرفته است را بازپس بگیرد.

در این مطالعه 283 مرد لهستانی با میانگین سنی 22.84 سال شرکت کردند. سطح تستوسترون خون این افراد به یاری آزمایش خون مقدار گیری شد. مشارکت نمایندگان بین ساعت 7:30 تا 9:30 صبح به آزمایشگاه آمدند. از آن ها درخواست شده بود که 24 ساعت قبل از آزمایش از مصرف الکل، غذا یا هر داروی محتوی کافئین، حداقل 15 ساعت قبل از آزمایش از انجام هر نوع فعالیت ورزشی و حداقل 3 ساعت قبل از آزمایش از کشیدن سیگار خودداری نمایند.

محققان دو شاخص تستوسترون پایه شامل سطح آزاد و کلی تستوسترون را مقدار گیری کردند.

بعد از آزمایش خون از مشارکت نمایندگان درخواست شد که به چندین پرسشنامه مربوط به خودشیفتگی پاسخ بدهند تا مقدار گرایش آن ها به خودشیفتگی مقدار گیری گردد.

زاژنسکوسکی می گوید: ما ارتباط بین خودشیفتگی و سطح تستوسترون که هورمونی اجتماعی است که رفتار ها و انگیزه های سلطه جویانه را ایجاد می نماید، مقدار گیری کردیم.

در نمونه ای از مردان ما متوجه شدیم که یک وجه از خودشیفتگی ـ خودشیفتگی عامل ـ با افزایش سطح تستوسترون در خون مرتبط است. همچنین ما متوجه شدیم که این مردان خودشان نیز بینشی درباره سطح تستوسترون خود داشتند و آن هایی که خودشیفتگی عامل بالاتری داشتند، سطح تستوسترون خون شان را مثبت ارزیابی می کردند.

خودشیفتگی آنتی گونیستی یا خصمانه با سطح تستوسترون خون ارتباطی نداشت.

ابعاد مختلف خودشیفتگی و اهمیت آن ها

یافته های پیشین که در سال 2021 در نشریه تفاوت های فردی و شخصیتی منتشر شده نشان می دهد که خودشیفتگی ابعاد متفاوتی شامل خودشیفتگی عامل، جمعی، آنتی گونیستی و عصبی دارد. ابعاد مختلف خودشیفتگی نشان می دهند که افراد خودشیفته متفاوت ارزش های متفاوتی دارند و خودشیفتگی یک مفهوم کلی نیست.

در خودشیفتگی عامل (Agentic) فرد باور دارد که بسیار باهوش و توانمند است، در خودشیفتگی جمعی (communal) فرد باور دارد که همدلی بالایی با دیگران دارد و مفید است. در خودشیفتگی آنتی گونیستی (antagonistic) فرد بسیار رقابتی است و گرایش به تحقیر دیگران دارد. این درحالیست که خودشیفتگی عصبی (neurotic) فرد احساس ناامنی می نماید و فوق حساس است.

همه ابعاد خوشیفتگی با افزایش میل بر تمرکز روی ارزش های خود-ارتقا یی و کاهش گرایش به ارزش های خود-متعالی مرتبط هستند. در دسته ارزش های اولی فرد تمایل دارد علاقه مندی های خودش را ارتقا دهد، اما در دومی فرد به فکر رفاه دیگران نیز هست.

تفاوت ابعاد خودشیفتگی از این حیث اهمیت دارد که بعضی از وجه های آن مانند خودشیفتگی عامل تغییرپذیرتر از انواع دیگر هستند. کسانی که دچار خودشیفتگی عامل هستند گگرددگی بیش تری برای تغییر ارزش های مربوط به ارتقا خویشتن دارند.

تحقیقات قبلی درباره خودشیفتگی عامل نشان داده بودند که هر چند این گروه تمایل به ارتقا خویشتن دارند، اما ضرری به دیگران نمی رسانند، هرچند ممکن است که به دیگران بی اعتنا باشند (اما آن ها را طرد نمی نمایند.)