خرد شدن صد ها اثر باستانی با پتک در نزدیکی گلپایگان - وبلاگ تجهیزات شبکه

به گزارش وبلاگ تجهیزات شبکه، خرد شدن صد ها اثر باستانی با پتک در نزدیکی گلپایگان

آنچه در این فیلم می بینید یکی از بزرگترین تخریب ها در حوزه میراث فرهنگی ایران است. بی کفایتی و بی درایتی مدیران چنین فاجعه بزرگی را به وجود آورده.

عصر ایران نوشت: آنچه در این فیلم می بینید یکی از بزرگترین تخریب ها در حوزه میراث فرهنگی ایران است. بی کفایتی و بی درایتی مدیران چنین فاجعه بزرگی را به وجود آورده.

جایی که در این فیلم می بینید، به وسعت 40 کیلومتر مربع مملو از آثار باستانی است. شاید تعدادشان به حدود 300 هزار اثر برسد. قدمت شان از 9 هزار سال تا 200 سال قبل است و در تمام این دشت پراکنده هستند. از آن جایی که روی سنگ های سیاه رنگ مثل یک بوم کشیده شده اند، به سنگ نگاره معروفیت یافته اند. این منطقه باستانی قرار است از سوی یونسکو به عنوان ژئوپارک ثبت آثار جهانی گردد. اگر فعالیت معادن بگذارد.

این سنگ نگاره ها به وسیله چوپانان، رهگذران و حتی حاکمان کشیده شده اند. موضوعات شان مختلف است، اما بیشتر نقش شکار و یا حیواناتی که در این منطقه زندگی می کردند روی این بوم های سیاه رنگ دیده می شوند. حذف هرکدام از این نقش ها حذف یک پیغام باستانی است؛ پیغام هایی که پیش از اختراع خط نقاشان با کشیدن روی این سنگ ها به یکدیگر منتقل می کردند. برای همین است که این نقش ها پر از نماد هایی هستند که در گذشته معنای زیادی داشتند.

نقش ها در این منطقه تعدادشان کم نیست؛ از جمله نقش کفتار خال دار که نسل اش در ایران منقرض شده و احتمالا روزگاری این جا می زیسته یا نقش پلنگ که روی یک بوم سنگی در ارتفاعی بسیار بالا کشیده شده است. یا نقشی از یوزپلنگ که همین حالا در خطر انقراض است. اما نقش ها به همین جا ختم نمی گردد.

خیلی از همین بوم های سیاه نقش هایی داشته اند که امروز از بین رفته اند. زیر این بوم های سیاه، سنگ سیلیس پنهان است؛ معدن کاران برای آن که سنگ سیلیس را استخراج نمایند، باید این بوم های باستانی را با پتک و لودر تخریب نمایند

ثبت نشدن این تپه ها هم یکی دیگر از دلایلی بود که به معدن کاران اجازه می داد این سنگ نگاره ها را تخریب نمایند. در واقع از صد ها تپه تاریخی فقط دو تپه تا کنون ثبت ملی شده است که اغلب گردشگران هم به تماشا این دو مجموعه می آیند. طی چند سال گذشته کوشش شده تا پرونده تبدیل شدن ژئوپارک این محوطه آماده گردد تا یونسکو آن را در لیست میراث جهانی قرار دهد، اما هنوز این اتفاق نیافتاده و همچنان ثبت تپه ها در لیست میراث ملی هم با چالش همراه است.

به همه این مسائل یادگاری نویسی را همه اضافه کنید. تخریبی که البته طی چند سال گذشته با فرهنگ سازی جلوی آن گرفته شده است. اما نباید از پتروشیمی هم غافل شد که چند سال قبل در این محوطه ساخته شده است. می گویند همچنان فیلتر های مناسب برای جلوگیری از آلودگی زیست محیطی را ندارد. این در حالیست که حتی دست کشیدن روی این سنگ نگاره ها می تواند منجر به تخریب تدریجی آن ها گردد. هرچند سال هاست خیلی از آن ها را با پتک خرد نموده اند.